Cern Kabala Deccal Ve Mehdi

Ey insanlar! Cennet’i bırakıp, Cehennem’e koşuyorsunuz… Ve bunu da neredeyse isteyerek yapıyorsunuz… Çünkü içinde yaşadığınız dünyadaki Cennet emarelerini hızla tüketiyor, yağmalıyorsunuz… Ateşten bir dünyada, teknolojik donanımlı birçok bedenle her yerde birden olmak istiyorsunuz! Ama bilmiyorsunuz ki Cehennem’de her yer aynıdır! Ateştir!

Ey mağara arkadaşlarım! Uyanma zamanınız geldi artık sizlerin de! Çıkın ‘kalb’lerinizden dışarı…

Dünyanın ışığını kesmek istiyor bu CERN cüceleri… Yeraltını yeryüzüne çıkarmak telaşındalar… Altın ve kanla!

Yine ‘ölümsüzlük’ arzusu! O ilk günahtan bu yana hep o sınır tanımaz istek!

Ey insan neslini sona erdirtmek isteyen kabalist şeytan!

İktidarının sonuna yaklaştın iyice…

Kibrinin azgın ateşiyle, her an daha da azdırarak kendini yolun sonuna kadar geldin işte…

Ey kalem! Sen yazmazsan, bu gerçekleri nasıl öğrenecek çocuklar… Hâlâ ’bir’ insan bedenine sahip çocuklar… O masum çocuklar, yetim, çaresiz çocuklar…

Yaz kalem! Yaz! Yaz! Yaz!

‘Hakikat’in sözü, iyiliğin kılıcı!

İşte şeytanın iktidarına son verecek bu ‘söz’ ‘Mehdi’ye verilecektir!

‘Bir’ Cennet sözü!